Hranjenje na bočicu povećava rizik od hipertrofične stenoze pilorusa

Hipertrofična stenoza pilorusa je opstrukcija lumena pilorusa uslijed hipertrofije piloričnog mišića. Pilorus je izlazni dio želuca, dijeli se na dva dijela, piloričku duplju (antrum pyloricum) i pilorički kanal (canalis pyloricus). Pilorički kanal obilježen je zadebljanjem kružnog sloja glatkih mišića koji kontroliraju otpuštanje želučanog sadržaja kroz pilorični otvor u dvanaesnik.

Hipertrofična stenoza pilorusa može uzrokovati skoro potpunu opstrukciju pražnjenja želuca. Inače, ona nije prisutna pri rođenju, već se razvija u prvim tjednima nakon rođenja. Češća je u muške djece u omjeru 4:1.

Simptomi se obično javljaju između 2. i 8. tjedna života, naime kod hipertrofične stenoze pilorusa ubrzo nakon hranjenja dolazi do povraćanja u mlazu (bez sadržaja žuči).  Sve dok se ne razvije dehidracija, dijete pohlepno jede i na svaki način se doima dobro, za razliku od povraćanja uslijed sistemske bolesti. Mogu biti vidljivi valovi želučane peristaltike, kako prelaze kroz epigastrij s lijeva na desno. Hipertrofična stenoza pilorusa se najkasnije može javiti do 6. mjeseca djeteovog života.

Dijagnoza se postavlja ultrazvučnom pretragom abdomena koja pokazuje zadebljanje pilorusa. Hipertrofična stenoza pilorusa najčešći je uzrok gastrointestinalne opstrukcije u ranom djetinjstvu te jednako tako, najčešći razlog za kirurški zahvat u prvim mjesecima djetetova života.

Inače, hipertrofična stenoza pilorusa se javlja vrlo rijetko u odraslih osoba, a u slučaju njene pojave treba vidjeti radi li se o raku želuca.

Rezultati studije su pokazali da dojenčad hranjena na bočicu ima dva puta veći rizik od razvoja hipertrofične stenoze pilorusa nego dojenčad koja je dojena.

Zanimljivo je da djeca majki, koje su starije od 35 godina, imaju 5-6 puta veći rizik od hipertrofične stenoze pilorusa.

Prema mišljenju stručnjaka ovo je još jedna studija koja dokazuje važnost dojenja za zdravlje djeteta.

Izvor:
JAMA Pediatrics